já ástin er þess virði…svo lengi sem að þú ert með manneskjunni..hef verið það ástfangin af gaur að ég grét stundum því að ég vildi að hann væri minn…en núna þegar að ég er hætt að vera ástfangin af honum finnst mér þetta hafa verið asnalegt á háu stigi…núna er ég að fansía gaur sem að ég held að gæti haft áhuga á mér…ég er alveg tilbúin að fórna mér fyrir hann og lenda í ástarsorg…ef að það gerist eitthvað…svo lengi sem að ég er ekki ein í sambandinu…ef að þú skilur mig…en þetta er...