ÉG átti einu sinni hest sem hét Sóta. Hún var mjög góð og blíð.Við koum alltaf 1-3 sinnum í viku ad gefa henni ad borða. og hugsa um hana en einn daginn var hún ekki þarna þegar ég kom inn og mamma og pabbi biðu úti í bíl. Síðan sögðu þau mér að við þurftum að gefa hana. Ég fór að hágráta. En þau sögðu að við gætum farið stundum í heimsókn til hennar. Og eftir sona 4-5mánuði eftir að við þurftum að gefa hana. Lá hún dáin á gólfinu í hesthúsinu. Og ég sá hana aldrei framar. Ég hugsa daglega...

Ég er að lesa bók sem heitir Matthildur hún er mjög skemmtilegþ Og ef maður ætlar að hætta að lesa vill maður það ekki .'Hun er það semmtleg

Ég heiti Sara. Á vinkonu sem átti páfagauk. ÉG átti að fá hann afþví hún var að fara að fá ég hamstur. Ég gat fengið hann til pabbi. En skyndilega dó hann:(

Ég átti einu sinni kött og hún hét Bluesea. Ég dýrkaði hana og var alltaf í henni. En dag einn kynntis mamma mín Ella(stjúpfaðir minn) Og hann átti hund við ákvöðum að flytja í Gbr og þurftum að gefa kisuna sem var mjög leiðinlegt. En sem á kisuna núna býr í Gbr. Og er frændi Ella. Við förum ekki oft og heimsækjum hana. p.s. það er mjög leiðinlegt að missa dýrið sitt en maður verður bara að venjast því:)