þetta er alveg ótrúlega lísandi ljóð fyrir Squall tjellin… hann talaði aldrei að óþörfu um e-ð sem skipti ekki máli svo að hann þyrfti ekki að kynnast fólki sem endaði bara á að yfirgefa hann eða særa… maður skilur hann svosum að lifa svona… ég samt bara gæti aldrei gert það því maður væri að missa af öllu því sem gerir lífið þess virði að lifa því… ég meina, vinir mínir… kærastan mín, fjölskyldan… þau eiga öll eftir að yfirgefa mig e-n tíman… eða ég þau… en það skiptir ekki máli því að mér...