Gleymt lykilorð
Nýskráning
Forsíða

Notendur

Rebekka
Rebekka Notandi frá fornöld 50 ára kvenmaður
1.244 stig
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.

Slöngutunga. (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum
Í miðri simfóníu falskra vona. Fann ég streng sem tónaði við hvin svipunnar.

Ævintýri (0 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum
Að fylgja þér á hugarflugi er eins og viðra fiðursæng í fjúki. Ég er alltaf dauðhrædd um að þú finnir þig knúinn til þess að stinga þremur fjöðrum uppí nösina á mér.

Aftur inn í skápinn. (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum
Í hrúgu á gólfinu liggja þau og hæðast að mér. Liggja þarna þéttvafin saman og þefa af hvoru öðru. Þau eru merki um það eðli sem ég hef talið að væri mér eðlilegt.

Morguninn hefur brotnað. (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum
040403 Það kennir ýmissa grasa í pípunni á borðinu. Sólin gerir árás með spjóti í gegn um glasið á gluggakistunni. Fönguð af augnablikinu verð ég lítill kettlingur, og halla undir flatt. Stari á rauðan skuggann bjóða lágstemmdum reyknum upp í eggjandi dans á borðinu.

Slysaskot í Bagdad (7 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum
Fljótin streyma hljóð um nótt blóð um stræti rennur ótt Rjóð um vanga sefur rótt lítið fljóð í hitasótt. Góður Guð mér gefi skjótt spjót svo megi hefna. Varga þá er frelsið fljótt vildu gefa oss þarf ég vart að nefna.

Hækjur (6 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Ljóð 5-7-5 Við koss flugunnar flæddu kristallarnir yfir moldina. Í morgunroða máttum við eiga saman blóðug kirsube

Til konu minnar (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Þegar augun þín stara á mig, biðjandi, brostin, er eins og börnin í Írak bendi á mig. Og þegar ég bæti úr, allt batnar, birtir yfir, er eins og bænir mínar myndhverfist.

Hún læðir sér inn..........Gátuspengill = ) (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Hún læðir sér inn lævís og ljót, og leitar að fórnarlambi. Hún hýsil sér velur hann eða hana, og hæfir af heift og illsku. Hún veikir og lamar vonir og varnir, og veiðir að nóttu sem degi. Hún dregur menn niður, dvelur í draumum, og dularfull hverfur til baka.

Á morgun (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Ég get þolað Dauðann og Djöfulinn, en að bíða eftir þeim er þautin þyngri. Eins og þú, vita þeir ekki almennilega hvort þeir eru að fara eða koma. Og óttinn gerir sig langan og mjóan og smýgur inn í sálina og verpir eggjum sínum í mjúka vefi. Á morgun ætla ég að svæfa sönginn þinn, og stefið í huga mér fer í kollhnís af kæti börnin heim.

Temtation island (6 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Langar til þess loksins fá að sjá, lítinn bæ við hraunum skorna strönd. Löngum hefur lífsins ljúfust þrá, laumast að mér, jafnvel aftanfrá, að leggja upp í ferð um ókunn lönd. Veit ég vel, þar vinur bíður einn, von og trú hann gefið hefur mér. Trúði vart að væri slíkur neinn, vingjarnlegur, sætur, hjartahreinn, viðbúinn að gefa mér af sér. Svo þegar vorið þrótt sinn aftur fær þá breiðum vængjum þöndum sný til þín. Það vita mátt að einn þú ert mér kær, þrá mín heit til þín um eilífð nær, með...

Þrjú orð (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Það kostaði aðeins þrjú orð og endurvarp hafsins, stjörnurblik í mjúku flaueli. Það kostaði aðeins þrjú orð og fasta jörð, aðdráttarafl sterkra arma. Það kostaði aðeins þrjú orð og himintunglin, lokkandi fyrirheit örlaganna. Það kostaði mig frelsið að gefa þér hjarta mitt, og ég er hrædd.

Endaleysa (6 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Þegar ég sá augun þín horfa undrandi á mig í gegnum spegilslétt sjónvarpsglerið fann ég: Að allar þær hugsjónir sem ég hafði alið í hjarta mér dugðu tæpast fyrir tárum. Og þá: Fann ég fyrstu blöðin falla, frosin, af ímynduðum greinum. Og álftir syngja í örvæntingu, svo grátur þinn fengi að hljóðna.

Hvar er ég? (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Ég er lítill angi af óþekktu kyni og óþekktri tegund og ég kannast svo vel við mig hérna. Hvar hef ég upplifað þessa reynslu áður? Var það á himnum? Eða jörð? Eða var það þegar ég sat í kuldagalla á bakvið skemmtistaðinn og drakk brennivín í kók og reykti Lucky Strike (frá mömmu). Og við héldumst í hendur og köstuðum fram fyrripörtum og köstuðum upp á það hvort okkar skyldi eiga síðasta stubbinn í alheiminum. Var það þá? Eða seinna, þegar ég var dáin og hafði grafið mig lifandi í steypu og lambakjöt.

Þegar Brandur kom að bálinu. (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Þar sem brennur í mér bál, björg mér finn að treysta Huga. Ógeði og illsku-mál á greinar sendi, skal það duga. Einn ég þekki ógeðs-pilt, óvandaður erkiþrjótur. Holdi mínu hefur spillt, helvítis asninn, hann er ljótur. Hann er bjáni, hálfur-viti. Hann er loðin rassabora. Hann er kjáni, krika-sviti Hann er soðin naflaskora. Far vel, far vel, far þú nú, að telja niður.

Endalok (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Núna geisar vonda stríðið einginn finnur friðinn góða Börnin smá þér illa líðið sorgarmarsa heimsins herrar bjóða Þegar finn í hjarta mínu evann hvað get ég gert svo trygg er sveinn og meyja langar mest að lækna sár og trega draga hníf að púlsi mér og deyja.

Kennslustund í lífsleikni. (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Hringitónar gleði og sakleysis klingja í eyrum mér þegar þú leikur við öldurnar og sandinn. Orka sjávarfalla verður aumkunnarverð þegar þú tekur á sprett í kapphlaupi við vindinn. Blámi hafs og himins speglast í tærum vötnum augna þinna. Og núna ætla ég að kynna fyrir þér fylgifisk lífsins. Dauðann.

Varnir Vesturveldanna. (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Bush er orðinn brjálaður, berst við verkin-hryðju. Helvískur er málaður, við heimsins austur miðju. Börn þar naga byssuhólk, bíða eftir næringu. Skjóta skulum þetta fólk, svo deyi ekki úr næringu. Áfram Krists-menn, krossberar, kálum litlu börnunum. Sálir okkar allsberar, allar treysta vörnunum.

Kassar (7 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Lífið mitt er leitt og snúið legg ég það í kassa nú Hvenær verður heila búið horfið suður, aftur snú? Drasl og rusl og dauðar eigur dansa fyrir augum mér Ó mig auma, einhver seigur álpaðist að hjálpa mér. Burt úr sorg og brátt í sollinn berst mín glaða persóna. Snýst mitt hjarta, hollinn skollinn styttist nú í perr-dóna. Farðu vel mín sveitin fagra farnist vel þér, menn og mýs. Ykkur kveður sál mín magra má til borgar hverfa, skvís.

X-ið (u-kast) (9 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum
Í brothættum hluta batnandi sálar, bað djöfullinn bónar, að mega þar sjá. Dansaði við mig og dró mig á tálar, drauma mér skóp, um gleði og þrá. Illfyglið blíðu og ást í mér kveikti, áður en vissi þó sýndi sig svartan. Brotin og beisk ég sárin mín sleikti, og bíð þess að brennir í Helvíti, Kjartan.

Til Evu (10 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Við spegilslétta tjörnina, bláu og fannhvítu fjöllin háu sátu þau saman og sáu glitrandi marglituð ský. Við lækjarniðinn leikandi, undu þar ljúfustu ástina loksins fundu á himneskri örlagastundu kyssti þau golan hlý. Og aldrei sá sólin aðra eins þrá Og engin í eigu sér áttu þá tjörnin djúpa og fjöllin blá orð til að lýsa því.

Klám (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Í eftirvæntingunni og trumbuhljóðinu þrýsti ég sveittum fingrum að mér Ég sá þann fyrsta svipta sig ærunni Þann næsta svipta sig vitinu Þann þriðja svipta sig lífinu Og sá fjórði gaf mér auga.

Að leiðarlokum (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Kveð ég ykkur kæra par komið er að leiðarlokum Mér þið voruð mætust hvar mátti starfa ein og var miður mín í dimmum þokum Til moldu hverfið aftur eins annarsstaðar örlög liggja Tregi ekki til er neins nema tára og hjartameins Sælir kveðju megið þiggja. Klossar þeir er gekk ég á fallnir eru frá og fætur mínir nýja þrá að sjá.

Í upphafi var orðið (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Í upphafi var orðið og orðið var gelt. Og ég hugsaði: Sjá þarna er orð. Og gerði það að mínu Bræður og systur meðtakið: Orðið fylltist merkingu og hjarta mitt gleði. Hið fyrsta skáld úr ætt minni risið. En telja má víst að orðið sé notað og ég því aðeins afbrigði af Sorpu.

Heim til þín (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Sá klettur sem ég byggði lífið á það akkeri vona og drauma sem gaf von að óskir yrðu í fyllingu tímans uppfylltar voru styrk hönd og broshrukkur um blá augu. Þegar höndin gataði styrk sínum og bláu augun misstu ljómann hvarf ég í nóttina án minnsta möguleika að verða bjargað úr myrkrinu. Og ég rata ekki heim.

einkamal.is (8 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum
Þeir fiska sem róa sagði gamall skarfur. Ég tók hann á orðinu og lagði út net. Og í bláum ævintýraheimi týndi ég þræðinum og tapaði áttum og nýjum, sexum. Því nornir sem sátu og hvísluðust á höfðu ákveðið að þráðurinn minn þyrfti á viðhaldi að halda.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana. Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Ok