Ég sat sveittur og óöruggur við stýrið á 120 km hraða. Það lá ekki vel á mér því að ég hafði verið rændur, eða alla veganna fannst mér það. Ég er ekkert spilafíkill hugsaði ég með mér. Spilafíklar er vondir, ég er ekki vondur. Ég var blautur í fæturnar og regnið þrýstist í gegnum rifuna á rúðunni, mér var heitt. Það var gott að finna regndropana lenda á enninu og springa eins og litlar sápukúlur. Ég var kominn inn í íbúðarhverfi einhversstaðar í Kópavogi. Ég kannaðist ekkert við mig og ég...