Elsku litla stelpan mín sem komst alltof snemma Í þennann heim, þú sem áttir að heita Emma Það er sama nafn og fyrsta dúkkan mín bar Ég ráfa um í myrkri en þú ert ekki þar Ég heyri barnagrátinn þinn óma í hausnum stanslaust Kaust ekki þetta líf, því þú fæddist ekki hraust Þú varst svo smá en sterk og inn í þennan heim braust Ég vaggaði þér og strauk, en samt bara laust Svo læðist að mér sársaukinn svo nístandi Ég bít í tunguna, kæfi grátinn, tönnum gnýstandi Því ég vil síður vekja manninn...