Reyndar kom vinur minn með þá íhugun um daginn að kannski væri þetta afþví að við (unglingarnir) værum bara alltof góð og yndisleg, við gerðum aldrei neitt í því þó þau létu svona og þannig. Málið er, að þegar maður var lítill og þorði ekki að rífa kjaft við stóru krakkana af því þá börðu þeir mann þá þurfti maður bara að harka að sér ef maður var barinn og hætta að grenja. Núna, ef maður ber einhvern krakka aðeins til þá verður allt brjálað. Foreldrarnir klikkast og liggur við að þeir...