Ég held að þetta hafi einhvern veginn svona bygst upp hjá mér um árin. Ég hef alltaf hugsað um þetta eins og eitthvað hræðilegt. En þegar ég spái útí það, þá er það eiginlega það að mér eigi eftir að bregða. Væri alveg til í að hoppa yfir “boo” stiginu og fara beint yfir á því sem gerist á eftir. En hvað er ég að rugla maður.. Ekki eins og ég sé að fara að sjá eitthvað. Þótt að væri til eitthvað yfirnátturulegt, eins og draugar eða andar eða eitthvað svona piss (sorry), hvað væru svo sem...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
