Stelpur sem pæla of mikið í útlitinu eru einsog skrímsli. Þetta er ekkert þeirra náttúrulega andlit sem maður sér. Maður er hreinlega að horfa framan í þykka grímu, sem ætti að brjóta. Einn daginn ætla ég að kýla framan í eina þannig stelpu og ef að gríman ein fellur til jarðar en ekki allt andlitið (sem gæti mögulega verið orðið samvaxið við grímuna), þá ætla ég að segja við hana blíðlega, “elskan, þú ert falleg”