ég er geðveikt hrifinn af stelpu sem er nokkurnveginn alltaf fyrir framan mig (ef þið skiljið). við erum nokkurn veginn góðir viner….en ég er bara svona ábyggilega eins og allir of feiminn eða óttasleginn við að taka fyrsta skrefið (af ótta við allt það versta eins og hvort það mun gjörsamlega eyðileggja það samband sem ég á við hana fyrir fram). En ég skil ekki ef gaurinn var svona mikill draumaprins…..hvernig í fjáranum datt þér í hug að dumpa honum………..

ég las nú einhverntíman í lifandivísindi að þeir hefðu komið með þá kenningu að ,,líf'' semsagt gerlar og svol vesen hafi komið hingað til jarðarinnar fyrir 5milljörðum ára með halastjörnu Sem þýðir að lífið hefur þróast annarsstaðar (kannski jafnvel á halastjörnunni) og síðan við fáranlegar aðstæður hafið endað uppi hérna á jörðinni. Sem aftur þýðir að það bara hreinlega hlítur að finnast lif annarstaðar. þeirsem segja að líf þurfi vatn og kol til að þróast, þá hlítur að finnast efnasambönd...

I like it

ég las einhverntíman að svarholin munu halda endalaust áfram að stækka þangað til þau hafa ,,étið" allt. Þá á miklu hvellur að endurtaka sig og þannig ætti jafnvægi að skapast í heiminum. P.S. góð grein