Þessi ljóð eru svo hörmuleg og léleg. Ég man að við gerðum þetta subject í sjötta bekk, ljóð sem byrjar með “ég”. Svo er eitthvað tvítugt fólk að gera þetta. Íslenskukunnátta og ljóðskapur í lágmarki. Dæmi: Ég er: Sóleyin á enginu, Fífilinn í túninu, gleymmérei og baldursbrá, Vilta rósin á runnanum. Ég er villiblómið, fagra illgresið. Ég fæst ei í blómabúð. Svo vinsamlegast ekki slá mig í burtu. Þetta er svo fucking ömurlegt, einhver svona að hugsa um hvað hann ætti að gera ljóð um og finnur...