Þegar sorgin er sterkari en lífið sjálft “Hvað gerist ef þetta hættir? Hvað gerist ef þær láta mig í friði? Hvað gerist ef ég væri hamingjusöm, ætti vini? Nei! Ég á það skilið að þær drepa mig með orðum.” Þetta hugsaði Marta á hverjum degi þegar hún tók hnífinn og skar sig djúft í handlegginn. Sársaukinn var alveg í samræmi við það hvernig henni leið. Þessar stelpur ætluðu aldrei að hætta að horfa á hana án þess að hlæja að henni. Í skólanum sat hún alltaf ein og þurfti að hlusta á hvernig...

Lífið hennar Mörtu “Hvað gerist ef þetta hættir? Hvað gerist ef þær láta mig í friði? Hvað gerist ef ég væri hamingjusöm, ætti vini? Nei! Ég á það skilið að þær drepa mig með orðum.” Þetta hugsaði Marta á hverjum degi þegar hún tók hnífinn og skar sig djúft í handlegginn. Sársaukinn var alveg í samræmi við það hvernig henni leið. Þessar stelpur ætluðu aldrei að hætta að horfa á hana án þess að hlæa af henni. Í skólanum sat hún alltaf ein og þurti að hlusta á hvernig þær lömdu hana í sálina....

Mig pirrar rosalega þegar maður er á móti svertingjum eða þegar sumir “Íslendingar” eru reiðir yfir að útlendingar séu á “Íslandi”. Þetta er svo mikið rugl og óréttlæti. Svertingjar eru ekkert “öðruvísi” en “við”. Ég skil ekki fólk sem talar svona ílla um þá. Við erum öll eins. Erum öll manneskjur. Sumir t.d. með stærra nef en aðrið. Sumir með öðruvísi háralit eða öðruvísi á einhvern hátt. Annars væri lífið litlaust og leiðinlegt. Reynum að hugsa aðeins um það.