Eftir að hafa gert könnun þar sem 91% fólks játaði að vita ekki hvað Discordianism er, hef ég ákveðið að útskýra í stuttu máli. Spurningum verður svarað. Discordianism er trúin á gyðjuna Eris(1) og á undirlyggjandi óreiðuna í alheiminum. (2) Sent frá Eris Til Malaclypse hins Yngri, hann samdi fyrsta Skrifverk discordianista, og Catma þeirra: Principia Discordia.(3) Nánari upplýsingar eftir eftirspurn. (1)Hail Eris! (2)Eða eitthvað þannig (3)Duh Duh DUUHHN!

Mér sýnist hugi vera svoldið daufur einmitt núna, þannig að ég vil byrja grein um ekki neitt, og því allt. Kannski um anuðganir eða hvali, það að nýja ikea verslunin er á friðuðu landi. Hvernig það er að spila á kött. Um það sem þér dettur í hug. Bull, sem þú vilt skrifa þá stundinda. Rifrildi um ekkert. Hvað sem er.

Ókei, hann Móri minn, sem er u.þ.b 10 ára fress, á það til að skyndilega hlaupa um húsið og ráðast á hluti. Venjulega, þá er hann ljúfari en lamb, stekku í fangið á manni og murrar. En svo allt í einu bara er einsog hann gangi berserksgang eða eitthvað. Hann ræðst á allt sem hreyfist. Löppirnar á fólki (Eða að minnsta kosti endana á buxunum), ef maður reynir að klappa honum klórar hann hendina, ég skil þetta ekki! Gerist þetta líka fyrir ykkur?

Á morgun mun ég byrja í forkeppni fyrir Morfís, og umræðuefnið er græðgi og ég er með. Bara að hugsa um hvort einhver sé með einhvera gangsta leið til að Tengja græðgi við jesús og Hitler við óvini mína.

Um daginn leigði ég spólu. Ekkert merkilegt við það. En þegar aðalillgeimveran sprakk í tætlur, þá byrjaði ég að hugsa. “Nú hefur sprenging enn einu sinni bjargað heiminum. Og veit einu sinni nokkur hvað hún heitir?”. 'eg hugsaði út í allar sprengingarnar sem ég mundi eftir. Hiroshima, blaðran mín þegar ég var 6 ára, molotovinn hans Jónasar, Rush Hour 2, og svo datt mér ekki fleiri í hug. Einsog sést hafa sprengingar gert marga góða, jafnt og slæma hluti. Svo fór ég á wikipedia. Ég veit að...

Nú vil ég biðja alla karlmenn sem lesa þessa grein til að hugsa smá. Ég vil að þið ryfjið upp öll þau skipti sem að þið hafið tekið eftir einhverjum atburði sem hafði í nafni sínu Stelpu,Konu eða eitthvað þess háttar. Hugsið svo hversu oft þið heyrið um svoleiðis fyrir karlmenn. Ef þið eruð í sömu stöðu og ég, sem er sú að geta ekki munað einn skapaðan hlut sem var bara “Stráka”, látið mig vita.