slayer er nú uppáhalds hljómsveitin mín en ég verð að vera sammála þér um þessa-“verð að fara út og berja einhvern til dauða” tilfinningu sem tónlistin gefur þér, enda er það góð ástæða afhverju ég spila aldrei slayer í partýium. ég hlusta alltaf á manowar á morgnana, þetta kemur mér bara einvhern veginn í svo mikin fíling til að takast á við daginn, þegar ég hlusta á fighting the world, brothers of metal eða thor the powerhead þá langar mig að fara að klifra fjöll eða eitthvað því um líkt....
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
