En hún var alls ekki silkikona. Silkikonan hét svo, sjálfskipuð silkikona því hún átti ekki silki-kjól. Kjóllinn var grár. Í raun samt ekki grár, ekki frekar en himininn á sólríkum degi. En engu að síðu grár. Af því að hún sagði það. Hún skoraði á heiminn í keppni og sigurvegarinn fengi heiminn. “hittu mig klukkan þrjú við höfnina.” Sagði hún við heiminn, og heimurinn mætti í spariskónum. Keppnin var svo: hver gæti öskrað hæst. Vegfarandi myndi úrskurða um sigurvegarann. Hún öskraði og...

Sólin sagði sjáðu mig En enginn vildi opna augun Svo hún sat í skugganum Skugginn vildi vera einn með vindinum En vindurinn vildi fara heim Svo sólin og skugginn horfðu á hafið Hrygg í bragði og bitur Einmana því enginn elskar þau Nema sjórinn Sem er með stórt og kalt hjarta.

vantar ódýran bíl 50-60 þús. ekkert verra ef hann getur keyrt, verður að vera gullitaðu