Ekki það að mér finnist eitthvað varið í þennan texta hjá þeim. En það er gífurleg asnalegt að dæma viðlag þegar það er ritað fyrir framan þig, viðlög geta oft verið eitt orð samt magnað. Það fer nátúrulega eftir þí hvernig maður segir það, hvernig það er framkallað.

Mér þætti gaman að fá álit.

Tilviljun þú velur þér vinina. Margir eiga “vini” sem þeir græða á, aðrir eiga vini sem þeir njóta þess að hanga með, sumir eiga enga vini og líður illa af þeim sökum. Sama af hvaða sort vinurinn er, er staðreyndin sú að þú velur þér hann. Mér finnst þetta örlaga kjaftæði þreytt og barnalegt, bara vonar trú til að gefa sjálfum sér tilgang.

Ég myndi líka skjóta saklausan ókunnugan mann í hausinn til að bjarga mínu eigin lífi. Frekar einkennileg pæling.

Það dóu líka ekki það margir á heimsvísu til þess að hafa mikil áhrif á fólksfjölgun, stríðið var í Evrópu og Japan fyrst og fremst. Svo ekki þykja mér það góð rök fyrir dauða milljóna sauklausra borgara. Finnst líka skrýtið að þú minnist ekki á tækni þróunina, hún leiddi af sér gott þrátt fyrir upprunalegan slæman tilgang morðvéla. Jafnvægi, hver sér jafnvægi, andstæður heimsins verða til út af valdafíklum í peningaleit.

Útbrunnið umfjöllunarefni? Það er nánast hægt að segja það sama um allan andskotan sem er skrifaður, eru battl textar ekki útbrunnir, textar um ástina. Manneskjan er ekki svo flókið fyrirbæri, við heyrum bara endalaust mismunandi útgáfur af tilfinningum og ádeilum sem nánast allir skilja og hafa annað hvort fundið fyrir eða pælt í. Fólk er jafn mismunandi og steinarnir á jörðinni, en þeir eru allir frá sömu uppsprettunni.

Smá ábending hérna. Þeir gátu ekki skapað lengur nýja hluti undir lokin stuttu áður en þeir dóu út, það er talið að þeir hafi einungis geta gert hluti sem þeir fæddumst með kunnáttu til að gera. Það var einmitt partur af ástæðunni fyrir því að þeir dóu svo hratt út, vitanlega hjálpuðu mennirnir til með því að drepa þá fyrir veiðisvæði. Þeir gátu t.d. ekki skapað ný vopn til að berjast við mannin er talið. Svo eru reyndar til hugmyndir um að tegundirnar hafi blandast að einhverju leyti, það...

Mín hugmynd um Guð er tekinn úr bók sem ég las og er ótrúlega skemmtileg pæling. Mér finnst erfitt að trúa á eitthvað sem ég get ekki séð en þegar maður pælir í því undri að eitthvað sé til, getur maður ekki annað en hugsað til þess að það sé möguleiki á að eitthvað yfirnáttúrulegt sé til. Einhvern vegin varð eitthvað til, en svo er talað um að guð sé eilífur og hafi alltaf verið til. Hvernig getur það verið, hvernig varð hann til og hvernig var það til sem varð valdur þess að hann var til...

Geinaskil auðvitað það var eitthvað sem ég var að gleyma og þetta leit hálf skringilega út.

Hvað finnst fólki um þennan texta? var að skrifa hann.

Vonandi ert það bara þú því að þetta fjallar um ákveðin hlut, en ég upplýsi hann ekki því mig langar að sjá hvort fólk átti sig á honum? Hugsanlega er þetta of flókin útsetning.

Ég þarf að borga til baka, allt sem hefur verið fyrir mig gert/ þarf næstu nætur að vaka, því ég skulda sjálfum mér höfuðverk/ neyðist til að bræða ísjaka og skjóta íslamskan klerk/ reiðist sjálfum mér fyrir að saka án þess að sönnuð sé sekt/ dæmdi sjálfan mig ógildan, því ég var hræddur við hugann/ nú reyni ég að dyljan, því saksóknari reynir að bugann/ hver í ósköpunum á viljan, hver er sjálfstjórnar sugann/ ég veit það ekki enda veit ég lítið, skrýtið ég veit ekki hver á lífið/ bítið sem...