akkurat, okkar leið tekur ekki enda fyrr en við dettum niður dauð…en það þarf samt ekki að vera samasemmerki á það að æskan sé ekki ákveðið skeið á ferðini, jah…ekki nema við færumst aldrei úr stað á þessari leið okkar.. Viljum við ekki halda því fram að okkur miði ekki eitthvað áfram í lífinu? erum við ekki hellvíti svartir á því ef svo er ekki? Ég horfi á 40' konu sem býr enn í foreldrahúsum, kann ekki að elda eða þvo þvott, hefur aldrei verið í sambandi né stundað æðri samskipti, ég segi...