Ef að DM getur ekki stjórnað frjálsu spili, þ.e.a.s. að spilara geti gert það sem þeim dettur í hug, eða allavega reynt, er hann ekki orðinn nægilega góður spilari til að geta stjórnað. Mér finnst ekki að DMinn eigi að vera viðbúinn “öllu” þegar spilarar fatta upp á einhverju sniðugu, frekar á hann að taka þátt í þeirra dæmi og “play along” með þeirra hugmynd, en samt ekki of augljóslega. Ævintýri hjá stjórnendum hafa venjulega upphafspunkt og endapunkt, hvernig spilararnir koma sér á milli...

Það að búa til karakter sem ekki vill slást en rokkar í bardaga, er auðvelt; ef DMinn er nægilega góður og hefur reynslu í að hlusta á spilarann blaðra sig útúr málinu, eða kasta einhverjum sniðugum galdri, það skiptir ekki alltof miklu máli hvað hann gerir, bara svo lengi að stjórnandinn skilji og er sáttur með útkomuna. Svo er annað mál og það er það hvort að Mage eða Cleric eru anti fighting. Galdrakarlar eru með hættulegustu andstæðingum í bardaga. Með einum galdri geta þeir eytt út...

Það verður gaman að sjá umræðurnar eftir næsta mót, hvað verður þá að laga. Mér finnst að reglurnar varðandi stjórnendurna (senda inn umsókn) vera ágætis hugmynd, en að skipta mótinu í tvennt er ekki sniðug að mínu mati. Þetta er eitt mót, samkoma, þar sem allir taka þátt í, til að skemmta sér, þær umræður sem hafa verið hér síðastliðna daga hafa skýr mjög vel frá því hvernig á að haga sér og út á hvað mótið (stigagjöfin) snýst; Að spila betur!! Þetta er einfalt og skemmtilegt… Höfum þetta...

Ég er alfarið sammála þér…. Ég bjóst ekki við að verða í verðlaunasæti, þetta gaf mér óvænt klapp á “bakið” ef svo má segja… Samt sem áður er einnig önnur hlið á stigagjöfinni sem ég hef ekki séð ykkur tala um. Ég veit t.d. að tveir spilarar gáfu mér ekki góða einkunn vegna þess að ég hálf skammaði þá fyrir að vera að eyðileggja fyrir hinum… Þó að stigin skipta ekki máli, er þetta ekki skemmtileg hugsun. En samt snilldarinnar mót og ég er mjög sáttur. Sindri.