Sum ykkar muna kannski eftir póst frá mér í haust, um vandræði einhleypingsins :) Líf mitt, sápuóperan, er alltaf jafn skrýtið. Hérna kemur vaðallinn: Ég ákvað fyrir 2 vikum síðan að fara bara að deita á fullu, mér leiðist allavegana ekki á meðan. Setti mér þá grunnreglu að ef ég finn ekkert að honum (geðsjúklingur, alkóhólisti, kjáni, falskur, flagari….) þá skal ég bara deita hann. Nú er ég komin í vandræði :o/ Ég er eiginlega búin að fara á of mörg deit, með of mörgum aðilum. Ég er orðin...