Hugi.is - Notendur

Rok í reykjavík! (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Það er óró í loftinu. Ég horfi yfir reykjavík og ég finn fyrir jörðinni mótmæla. Reiðin yfir gjörðum okkar kraumar taktfast undir yfirborðinu. Það er hræðsla í loftinu. Ég horfi á fólkið flýta sér, bregða fótum sínum hvert fyrir annað í eilífu lífsgæðakapphlaupi. Og á endalínunni stendur með útbreiddann faðm, drekkhlaðin fölskum vonum, Glötun. Það er angist í loftinu. Ég horfi til himins, og ég sé vindinn reka illa reytt skýin áfram. Hann veit það sem ég veit, að þau vilja ekki lengur stoppa...

Að eilífu amen. (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Blóði drifinn slóðinn, brotnar varnir. Beina litlu ljósi burt, og brjóta niður hljóðin. Foreldrarnir farnir, litla ljósið myrt. Við misstum bæði móðinn, nú þér opnast himnaslóðinn, svo ei lengur til þín spyrst.

Ráðvillingur (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 7 mánuðum

Hvað átt þú með það, að birtast óboðinn og sparka jörðinni óþyrmilega undan fótum mér? Hver er það sem bað þig að ganga um einsog þjófur að nóttu sem verslar með stolin hjörtu? -Hver er það sem bað mig? Heyrðu kæra vina Þitt hjarta er svo sannarlega ekki stolið, þú fleygðir því í mig eftir fimmta bjórinn.

Kveðja (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum

Ég horfi á hana berjast við tárin, hún er of stolt til að sýna það að hún muni sakna mín, hún þykist vera orðin stór. Allavega nógu stór til að gráta ekki, fyrr en útidyrahurðin skilur okkur að. Er ég geng í burtu, lít ég í augun sem eru svo undurlík mínum eigin. Hún kreistir fram bros sem á að gefa til kynna að allt muni vera í góðu lagi. Ég kvíð þessarar stundar, því við verðum alltaf að kveðjast, og innst inni veit ég að það brýtur hana smám saman niður að horfa á öryggisnetið fljúga af...

Svarið. (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 8 mánuðum

Þú. Þú bankaðir uppá, komst færandi hendi með nýtt líf í farteskinu. Þú. Þú ert svo bjartsýn með þitt agnarsmáa hjarta og ég, einsog ég er get ekki feisað þig fyrr en eftir nokkur ár. Þú. Þú ert svarið við spurningunni sem ég þori ekki að spyrja.

Loksins kona!! (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum

Ýmind næturinnar, ljómaði í augum mínum þegar ég leit í spegilinn í dag. með úfið hárið og og klórför á bakinu horfði ég á sjálfa mig beit í vörina og brosti útí annað. og loksins finn ég það, í dag er ég kona.

Egó eða hvað? (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum

Egóisminn betri enn flestir, brosir breytt í spegilinn, Brak og brestir.. Spegilmyndin flöktir. Andlitið frosið og ef þú horfir dýpra inn, undir falska brosið þar sundurskorin sálin höktir.

Lognið í garðinum hennar. (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum

Hún stendur úti, ein. Í heitri rigningunni, rétt eftir storminn sem geisaði, okkar á milli í nótt. Andar yfirvegað að sér nýju betra lífi, sem grær í garðinum hennar. Hún reytir illgresið, og fleygir því í dallinn sinn, þar sem við liggjum með berar ræturnar.

kenndirnar þrjár (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum

Í endaleysu himinhvolfsins Leynist alheimsmiðja. Þar einmana situr og grætur brostin alheimsgyðja. Á öxlum hennar hvíla, kenndirnar þrjár, söknuður,harmur og hjartasár. Gabríel nefnist hann, sá er hún grætur. Guðs hægri hendi féll í húmi nætur. Á guðs refsivendi hann gaf engar gætur, brostinn af hendi sér ástina lætur. Í viðjum alheimsmiðju horfinn heimur. eitt sinn órofin heild þessi himingeimur. Það sem þau lifðu fyrir,var ástin. áður órofin heild,er nú brostin. dregin nauðug frá...

Stjörnur augna minna. (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 9 mánuðum

Hann einn er þess megnugur, að draga fram huldar stjörnur augna minna. Hann einn fær valdið, ógnarbjörtum bjarmanum. Og er hann hvístlar að þeim ástarorðum þá geta allir borið augum, stjörnuregnið er það fellur af himnum augna minna.