Þetta er partur af sögu sem ég samdi fyrir stuttu. Ef sagan mín fær góðar viðtökur kemur öruglega næsti partur bráðum. Ég sat í fína nýja jeppanum okkar og glápti út. Litlu systkini mín sungu hástöfum leiðinleg lög sem skáru í eyrun. Mamma sat í framsætinu og talaði við pabba um hvað þetta væri nú skemmtilegt, að flytja út á land, kynnast nýju fólki og búa í einbýlishúsi. Öðru hverju jánkaði pabbi og brosti. Ég teygði mig í bakpokann og náði í ferðageislaspilarann minn og Nirvana diskinn...

Hann leit sljóum augum yfir herbergið. Augun stoppuðu stutta stund við gamlan pizzakassa en mundi ekki síðan hvenær hann var. Hann leysti snúruna af upphandleggnum og lagðist á bakið á gólfið. Kikkið var ekki eins og síðast, það var minna og samt var þetta sami skammturinn. Í því kom hún inn, hún var illa klædd þó að frostið væri, hárið allt klesst og dökkir baugar undir augunum, hún bar lífernið utan á sér. Hún leit á hann og brosti dauft, gekk þar næst inn í samliggjandi eldhús og lér...

Ég veit að þú ert að bíða. Bíða eftir að ég komi út. En ég kemst ekki til þín. Í gegnum eldinn vindinn kuldann myrkrið þögnina. Þú ert einn þar og ég get ekki hjálpað. Þú kallar á mig og grátbiður mig um hjálp. En ég horfi á þig, og er sama. Svo sé ég úfana rífa þig í sig. Svo vakna ég grátandi við að þú kallar inn um gluggann minn. Að ég eigi að koma út. Og leika við þig í sólinni. Og fallega andlitið þitt brosir. En ég má ekki fara til þín. Lola

Ég fór að hugsa um að kannski er til önnur ég á plánetu sem heitir eitthvað og er einkursstaðar. Kannski er þessi pláneta alveg eins og okkar, bara mörgum milljónum árum á undan okkur í þróun og öllu. Kannski vantaði þeim pláss og sendu þessvegna hingað til Jarðarinnar tvær eða fleiri manneskjur til að sjá um byggð og fjölgun á okkar plánetu. Svo þegar Jörðin okkar verður kannski full eftir mörg, mörg ár verðum við kannski búin að láta okkur detta það sama í hug og þeim datt í hug! Eftir...

Kæru Hugarar! Mig langar að deila mínum jólum með ykkur. Það vill svo leiðinlega til að mamma mín er alkahólisti og hjá henni eru jólin ekki hátið ljóss og friðar heldur hátíð flöskunnar. Guð blessi vodkað. Þetta finnst mér vera sorglegt því hún gerir sér ekki grein fyrir þessu sjálf. Ég sjálf var í dópi og drakk og reykti en er clean núna en ég viðurkenni alveg að það er freistandi að stela af henni pakka eða einni flösku af uppáhaldinu sem er vodka. Í kringum jólin er þetta allra erfiðast...

ég horfði á þig í dag. Þú leist undan. Ég þekki þig og veit… ég veit að þú vilt ekki viðurkenna litla klúðrið sem við bjuggum til. Lola

Um Tómið Mig klæjar Mig svíður Ég brenn. Ég er í Tóminu og ég er ein. Ég stari útí myrkrið og bíð eftir ljósinu. Ég ligg og finn vatnið dembast á mig. Kalt vatn sem er bara í Tóminu. Og ég vonast eftir ljósinu. Svo held ég að ég sjái ljósið Og ég bíð. En það er bara myrkrið að hlæja að mér þá veit ég að ljósið kemur ekki. Lola

Það nýstir í gegn og það kvelur. Get ekki hugsað ekki talað. Ekkert Finn að það kemur og fer lengst inn alveg inn í hjartað. Loka agunum og vona að það fari. Kalla á þig og bið um hjálp En þú hlærð….. Svo vakna ég og finn sársaukann í hjartanu. Ég mæti þér á ganginum og ísköld augu þín hata mig. Þau hötuðu mig í gær, hata mig í dag. Hata mig alltaf. Þegar ég sofna á kvöldin vona ég að í nótt hatiru mig ekki. Stundum sofna ég brosandi, hugsandi um þig. Í nótt hlóstu ekki þú hjálpaðir. Þú...