Saman héldumst við hönd í hönd og gengum út í sæinn. Orðin þreytt á því að vera milli tanna á fólki, sem vissi ekkert um okkur. Það hlaut eitthvað betra að taka við.
Næst moldinni er gras. Það nærist á henni og vex og dafnar. Þrátt fyrir sterkar taugar til moldarinnar teygir grasið sig í átt til sólu, ákveðið í að láta hana taka eftir sér. Það er þó ekki til neins þar sem sláttumaðurinn hefur reitt ljáinn til höggs. Í fullvissunni yfir því að grasið sé grænna hinu megin deyr það drottni sínum í moltukassanum
Og síðan varstu þarna, gullin sem sól. Ég fylgdist með sumarandvaranum gæla við hár þitt eins og ástfanginn unglingur. Hann straukst blíðlega við hörund þitt og sendi hríslandi unaðstilfinningar eftir líkama þínum. Tilfinningar sem vöktu upp gleði í sál þinni og sendu ljóma til augnanna. Þú brostir og bros þitt lífgaði upp á sálartetur okkar sem í kringum þig voru. Þú opnaðir faðm þinn og dróst til þín sumarandvarann, fullviss um að hann færði okkur fullkominn dag. Ó, hvað ég gæfi mikið...
Lægðin leggst yfir landið lævís með leiða lund sumarið er komið, með rigningarsúð og brælu. Og núna vildi ég að yfir okkur gengi sætur úr suðri, veðrahamur sumarið er komið, með rigningarsúð og brælu. En við skulum ekki gefa upp von, bráðum kemur betri tíð, með blóm í haga sumarið er komið, með rigningarsúð og brælu.
Ég settist niður og samdi ljóð til þess að birta á þessu stað og ég hélt að þau væru nokkuð góð en komst þá að því að eitthvað var að Því ljóð mitt þóttekki nógu gott pár fyrir stjónenda kreddur og heimsku En ljóðin mín munu lifa um ókomin ár en kreddurnar falla í gleymsku Ef Hugi á að vera fyrir notendurnar þarf að hugsa um notandans vilja því það hann sem býr til leikreglurnar og það verða stjórnendurnir að skilja Því annars fer notandinn eitthvað annað !
Frekjulegir taumar vanrækslu renna niður eftir andliti hennar. Hún lýtur á og mælir mig út. Mér verður hugsað til gamallar konu, konu sem ég hitti einu sinni á Kastrup og rétti að klink úr vasa. Það er greinilegt að þessi unga stúlka hefur þurft að hafa fyrir þessum fáu árum. Greinilegt að brauðbitinn kemur ekki af sjálfu sér á hennar disk. Ef hún á þá disk? Allt í einu réttir hún fram hendina, “geturðu séð af klinki” spyr hún. En ég er blankur, ja kannski ekki allveg blankur. En ég hef...
Old mens bemoan ! Please hand me, my old umbrella though it is torn and ragged. It has sheltered me through strenuous times and stormy nights. It knows my deepest thougts, the ones I had standing in your dorway, hoping to catch a glimpse of your face, when you walked by. It strolled along with us, on bright summerdays and it shelterd us wen raine days sougth us. It has been there for me through good times and bad and it has served me well. So please hand me my old umbrella, it will accompany...
Svarti riddarinn þeysir eftir gullsleginni gresjunni. Íklæddur rauðri hempu, slær hann um sig með silfruðu skeftinu. Steingrá augun renna yfir rauðbrúnan vegarslóðan, á meðan græn laufblöð trjánna slást við svarbláar lendar hans. Þegar svefninn rofar, opnar hann augun og starir inn í svarthvíta grámyglu hversdagsleikans
Dánarfregnir og jarðarfarir Móðir mín, tengamóðir og amma, hugumstór líf hefur látið lokið hefði átt lífsins píslargöngu fyrir löngu andlátið að brátt barst, fékk ei grátið því útförþurfti að kanna Þreytt var hún orðin á þessu fári og örlaga sinna kvala kvörn og með sínum stæl án þess að vera með væl kveðja nú dóttir og barnabörn og Loftur Kristjánsson Smári
Dánarfregnir og jarðarfarir Móðir mín, tengamóðir og amma, hugumstór líf hefur látið lokið hefði átt lífsins píslargöngu fyrir löngu andlátið að brátt barst, fékk ei grátið því útförþurfti að kanna Þreytt var hún orðin á þessu fári og örlaga sinna kvala kvörn og með sínum stæl án þess að vera með væl kveðja nú dóttir og barnabörn og Loftur Kristjánsson Smári
Mig langar til þess að skrifa hæku en ég hef engann til þess að skrifa um. Ég gæti hækt þér og þú yrðir trúlega hrifinn. en síðan gætir þú orðið óánægður, hver veit ?
“Til hamingju með barnið” sagðann með glotti, vitandi um lykkjufallið. Hvers á ég að gjalda, ég sem ætlaði að klára viðskiptafræðina í haust. Framtíðin liggur frammi við afgreiðsluborð banka (Ort í janúar 2001) Loftur Kristjánsson Smári Alþýðuskáld
Grámyglan glóir. Slydda og frost hafa sett bíla í klafa mágur minn kafar Mikill er ísinn og he-reint ekki bísinn íklæðist flísinn relluna fór með fljúgandi gat skeð átaka fórn peð Tek eftir að relluna er cancel afturábak Loftur Kristjánsson Smári Alþýðuskáld ( ort í nóvember 2000 )
Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir mínar hefur þú ekki svarað kalli mínu. Ég var örugglega á undan þeim sem komu seinna en ég. Ef að þú vildir vera svo vænn myndi ég vilja komast sem allra fyrst inn á listann
Bubbi Langt er um liðið leggst ég út af þreyttur loðnan brást í ár, skyldi bankastýran vilja sofa hjá mér upp í víxilinn Ef ekki, yfirgef ég þorpið flyt á mölina, á ei völina. Vitstola og vonlauss vafra ég um vogana kjallaraholan, dimmur rakinn í sagganum, brotinn skjárinn uppítroðinn af Mogganum. Íhaldið sér um að vernda aumingjana fyrir góðærinu útifyrir (Ort í mars 1998) Loftur Kristjánsson Smári Alþýðuskáld
Hann Loftur litli, á afmæli í dag svo ótrúlega sem það nú hljómar stöku eina, einu sinni gaf og afkomendur hennar nú óma Hann á afmæli í dag hann á afmæli í dag hann á afmæli hann Loftur hann á afmæli í dag Viðurkenning engin hefur verið hvorki fyrir vísuna atarna eða hverið
Nú er Gunna á nýju skónum……….. Eftir að vera búinn að syngja um jólaundirbúning í fjölskyldu Sigga og Gunnu til fjölda ára, velti ég því enn á ný fyrir mér hvernig sollablár litur lýtur út.
Um orsök og afleiðingar ( eftirmálar Skúla ) Útskröpun skapa minna, minna á pinna á matarbakka frá Múla. Með krafti út spúla afgöngum eftir hann Skúla “ Hvers á ég að gjalda ” í móinn hann maldar og reynir að halda í von um að fá að hald á erfingja Skúlason En það verður ekki að ég í spik skreppi og hætti að komast í föt. Ég ætlaði og ég reyndi en í augnablik gleymdi hvað ég er helvíti löt, og nú verða skröpuð mín göt ( Ort á aðventu 2000 ) Loftur Kristjánsson Smári Alþýðuskáld
Fólkið í blokkinni minni er öðruvísi. Á fyrstu hæð býr maður sem vinnur við að bóna Matchbox bíla En á hæðinni fyrir ofan hann býr gömul kona sem hefur að áhugamáli að ræna sjoppur vopnuð regnhlíf. Margur afgreiðslumaðurinn liggur í valnum vegna suðaustan skúra á höfuðborgarsvæðinu ( Ort í Desember 2000 ) Loftur Kristjánsson Smári Alþýðuskáld
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
