Þessi frábæra mynd er eftir mág minn teiknarann Magnús Þór hinn eina sanna. http://elfwood.lysator.liu.se/loth/m/a/magnus/magnus.html

Hvernig á þetta eignilega að enda. Hversu mikið ætlar borgarstjórnin að skíta á sig. Þetta flugvallamál er orðin alger vitleysa og ekkert annað. Fyrst er beðið um ílur til að koma í veg fyrir að fuglar fljúgi ekki í hreyflana en votlendissvæðið er of mikilvægt til að mega hræða fuglana burt en nú vilja þeir bara steypa yfir allt saman. Svo er það flugvöllur út á skerin. Halló en flugvöllurinn sem þau eru alltaf að bera sig við er að sökkva og það kostar gríðarlega fjármuni að halda honum við...

Hún gengur inn um dyrnar á nýja skólanum. Þetta er frekar fámennur skóli í þorpi einu úti á landi. Hún er fegin að vera laus við læti borgarinnar. Það getur verið leiðinlegt að geta hvergi verið í ró og næði. Geta hvergi notið þagnarinnar. Það á eftir að verða mikil breyting að geta loksins fundið fyrir sjálfum sér. Fundið fyrir lífinu og fundið fyrir öllu því fagra í kringum sig. Það er eitthvað annað en tjörulykt af alltof mörgum bílum borgarinnar.Erillinn og allt stressið. Hversvegna...

Ég vil taka fram að skoðanir sem koma fram í þessari sögu eru tilbúningur eins og sagan sjálf og segir ekkert til um hvaða afstöðu á að taka til tiltekinna hluta :o) 'Eg er 16 ára gömul og ég heiti Svandís. ‘Eg hef lent í ýmsu í gegnum árin og er þó eitt af því það sem flestar stelpur kjósa að lenda ekki í. Það var þannig að ég var í skóla og reykti og hékk með klíkunni. ’Eg hafði byrjað að reykja því allir aðrir reyktu og ef ég þyrði ekki að reykja eins og hinir í klíkunni þá væri ég álitin...

Steinninn liggur einn í flæðarmálinu, þarinn fór frá honum án þess að kveðja. Svo tárin runnu af steininum, en bílarnir á götunni sáu ekkert fyrir rúðuþurkunum. Tárin blönduðust rigningunni, á meðan steinninn hugsaði til hlýju þarans, þarans sem eitt sinn vafði hann örmum sínum.

Þrír ljóshærðir menn voru stopp á bakkanum á straumhörðu fljóti og vissu ekki hvernig þeir ættu að komast yfir. Sá fyrsti biður til Guðs að hann verði nógu greindur til að komast yfir. Guð gerir hann skolhærðan og hann syndir yfir. Sá næsti biður til guðs að hann verði ennþá greindari en sá fyrsti. Guð gerir hann umsvifalaust dökkhærðan og hann smíðar sér bát í hvelli og siglir yfir ána. Sá þriðji biður Guð að gera sig enn greindari en hina tvo. Guð gerir hann að konu og hún labbar yfir brúna. <BR

Hér kemur ein svolítið löng saga. Njótið vel :o) Einu sinni fyrir mörgum árum. Já fyrir tæpum 200 árum voru tvö systkini sem bjuggu á bænum Móselsstaðir á Þingvöllum. Þessi systkini hétu Salína og Lárus. Salína var að verða 8 ára gömul en Lárus var ný orðinn 7 ára. Rétt fyrir utan bæinn þeirra var kirkja sem hét Þingvallakirkja og var hún stærsta kirkja landsins. Á hátíðum þyrptist fólk að úr öðrum sveitum til að vera við messu í þessari kirkju og kom þá oft fyrir að nokkuð af þessu fólki...

Jói ólst upp í smábæ fyrir austan, flytur síðan suður til að læra lögfræði í háskólanum. Hann ákveður hins vegar að flytja aftur austur að námi loknu vegna þess að hann gæti orðið stórkall í litla bænum og gengið í augun öllum. Hann opnar sína eigin lögfræðistofu, en viðskiptin ganga mjög hægt í byrjun. Dag nokkurn sér hann mann koma gangandi upp að skrifstofunni. Hann ákveður að láta þennan nýja viðskiptavin fá á tilfinninguna að hann sé að hefja viðskipti við stórkall í lögfræði heiminum....

Þessa litlu smásögu datt mér í hug að senda inn en hana skrifaði ég fyrir 8 árum eða þegar ég var 12 ára gömul :o) Hún fer inn um dyrnar á nýja skólanum. Þetta var frekar fámennur skóli í þorpi einu úti á landi. Krakkarnir úr sveitinni koma í hann fjórtán ára og eru þar tvo vetur. Hún þekkti fáa úr þorpinu en sveitakrakkarnir hafa verið með henni í skóla áður. Vinkona hennar hnippir í hana og segir eitthvað við hana. Þær brosa og hún hengir úlpuna sína upp og sparkar af sér skónum. Nýjar...