mér finnst að þú ættir að reyna að tala við mömmu þína um þetta, það er alltaf best. það er langbesta sem hægt er að gera í málinu, því að ekki fer mamma þín að skamma þig, þú gerðir ekkert af þér, hún á örugglega eftir að hjálpa þér vel í gegnum þetta, fara með þér til sálfræðingsins… þetta verður ekkert mál. en, ef þú og mamma þín getið ekki talað saman um allskonar svona hluti ættirðu að snúa þér að bestu vinkonu, það virkar alltaf….. en ég mæli með sálfræðinginum…….