ég átti kött sem dó þegar ég var 14ára en ég hefði átt hann síðan ég fæddist og var hún 1ári eldri en ég, ég held að það sé allveg jafn erfitt að missa gæludýrin manns allveg eins og missa einhvern annan sem er manni náin. núna á ég hund sem varð 11ára í januar og ég veit að það mun bráðlega koma af því að hann verður að fara og ég kvíði þess dags allveg hrikalega og held að það er fátt sem kemur í staðin fyrir hann(hundin)!!<BR