Þú liggur í rúminu, nýtur þess að anda horfir á krakkana, þú vildir að þú gætir verið lengur til. Þú ert hrædd, hrædd við dauðan en tíminn er á þrotum, þú ert að fara. Þú seigir að þú elskir þau og að þú átt eftir að hitta þau bráðum aftur. En það er því miður bara eitt…. Guð er ekki til, jesú er ekki til það hræðir, já það hræðir þig.