Það er venjulegur fimmtudagur á Anon’s Astounding Arena of Amazement. Fyrir utan það að það er hellirigning, og áhorfendur eru eitthvað um fjórir. Pallarnir standa nánast tómir. Á miðjum vellinum stendur vel klæddur halfling, augljóslega mjög pirraður; Anon sjálfur, eigandi og dómari vígvallarins, og er augljóslega ekki ánægður. Anon kveður upp sína mjóu og satt best að segja vandræðalegu raust, og kynnir keppendur kvöldsins; Chester, mennskur stríðsmaður, og Tirim Mungúl, ósiðmenntaður half...