Þegar mér leið ílla yfir einhverju (þegar afi minn dó) þá hlustaði ég alltaf á tvö lög. Lights on the Highway - Long summer Dining og Oasis - Wonderwall. Þessi tvö lög náðu alltaf að kæta mig, ég lagðist alltaf í svona “músík vímu” einsog ég kís að kalla þetta. Hjálpaði mér verulega. Musick saves lifes!