Sólin var ekki alveg jafn heit og hún hafði verið. Ágúst var að ljúka. ,,Mamma!’’ kallaði Krummi án þess að slíta augun af gullfallegri og litríkri sólarupprásinni. Vala birtist þreytuleg með dóttur sína í fanginu. ,,Hvað?’’ ,,Má ég heimsækja Valbrá næsta sumar?’’ spyr hann. Hún stenst ekki mátið að ranghvolfa augunum. Þessi spurning enn og aftur. ,,Já, Krummi, þú þarft ekki að spurja svona oft!’’ segir hún örlítið pirruð. ,,Það er eitthvað slæmt að gerast hjá henni, ég bara finn það á...