Í húmi síðsumarsnætur dansar biturleiki minn, einmanna tangó. Hann stígur á tær en tærnar eru hans sjálfar, hann missir taktinn. Í morgni næsta dags stöðvast biturleiki minn, tónlistin hefur hljóðnað. Að kvöldi þessa dags ómar þó tónlistin enn, því í raun hljóðnar hún aldrei.

Þið eruð ekki eins og við. Við erum ævintýrabækur, eða rómantískar ástarsögur. Þar sem fólk segir hvað því finnst og hvernig því líður. Þið eruð ekki eins og við. Þið eruð dulúðugar spennubækur eða flóknar ævisögur. Þar sem aðrir verða að komast til botns í ykkur. Þið eruð ekki eins og við Sögurnar okkar eru auðlesnar rétt og rangt skilgreint í byrjun. Ekkert er skrifað á milli línanna heldur er allt eins og það er í raun og veru Þið eruð ekki eins og við. Sögurnar ykkar eru margflóknar...