ég gekk þessa götu götu sem gengið ég hafði það varð mér um megn hana gekk ég ekki oftar fékk nóg, nóg af því, þér, mér og ykkur var farinn, farinn þaðan að renna úr stað var verst í burtu frá þessum og hinum spurningar flugust á en engin mig hitti það skipti ekki máli, eftir var enginn ég gekk ekki sömu götu ég fór kom aldrei aftu