þú kemst ekki í gegnum lífið með því að huxa svona, svona sækódelískt kjaftæði sem enginn skilur. ég hef sjálfur gaman af slíkum pælingum, það að horfa á the wall eða þvílíkt steikt kjaftæði er yndislegt og mjög frelsandi, en þetta færir þér aðeins spurningar; “hvað átti hann við með þessu”, “hvað skildi það eiga að þýða”. og ef þú spyrð þessara spurninga, færðu svör, og ef að risastór galli er við spurningarnar….. í staðinn fyrir að hugsa, “af hverju”, hugsaðu “hverjum er ekki alveg sama”,...