Ímyndið ykkur draum, svo heitann og rauðann svo góðann að þið mynduð aldrei vilja vakna, draum sem fjallar bæði um lífið og dauðann, draum sem hefur allt sem er mögulegt að sakna. Ímyndið ykkur konu, sniðna að ykkar hjarta með línurnar í lagi og sál af sama tagi, konu sem getur gert svarta veröld bjarta, sem fæddist til að elska og er góð í sínu fagi. Ímyndið ykkur mann sem dó í hennar örmum sem þræll sinnar vonar og fangi eigin hafta, sem sá hana síðast með kristalstár á hvörmum og horfir...

Ísköld haustnóttin við gengum tvö ein tvö líf þar mættust tveir heimar þar sættust. Tíminn stóð kyrr í augunum þínum þú tindaðir stjörnur á himninum mínum Við hlupum tvö saman í rigningarúða tvær fagnandi sálir dregnar á tálir Þú faðmaðir mig líkt og elskendur forðum á augnabliki einu varð ást mín að orðum Hinn hluta míns hjarta hinn blæðandi bróður þú gafst mér að gjöf sem og himna og höf Með gleðinar tár á rökum hvörmum þú bauðst mér í heim þinn með útbreiddum örmum Svo trú og svo tær sú...