Þessi korkur er eginlega skrifaður á hvolfi. (ég biðs velvirðingar) en allavega… Ég tek líka stundum eftir því að ef ég hef einhverja bæn sko, ekki bæn einsog að biðja bæn, heldur aðég finn innra með mér að ég vill að eitthvað gerist, einskonar sönn bæn. Ég á við að ég fæ alltaf einskonar svar við mínum bænum, hvernig sem það er. Svo hef ég líka stundum upplifað annað sem mér fynst MJÖG skrítið, nokkrum mánuðum áður en fjölskyldumðlimur deyr, eða einhver nákominn einhverjum sem er mér...