Það falla af mér fjaðrirnar ég flýg ekki meir Einn daginn mun ég deyja drukkna í eigin leir. En núna sef ég í sandi sólroðans myrkur. Seinna muntu sjá í sótt minni er styrkur. Eins og Kristur á krossinum kalla ég á þig. ,,Hvert fór kallinn, hví yfirgaf hann mig?"