Líf mitt er bara ein freaky saga, hef lent í allt of mörgu. Ekki draugagangur, en það mest krípí sem ég hef lent í er örugglega þegar ég var að gista heima hjá vinkonu minni og við vorum einar heima (amma hennar bjó samt í kjallaranum, sem var undir hinum endanum á húsinu). Höfum verið svona 10 ára eða eitthvað þannig. Svo erum við bara eitthvað að liggja og spjalla og ég lít að glugganum, og þá er maður að reyna að horfa inn á milli rimlanna á gardínunum hjá okkur. Urðum náttla fokking...