Þetta er kannski soldið súrt, en svona eru Laugardagskvöld þegar maður er í galsa… Venjulegur kall ég er, hress og kátur Allir elska minn stórkostlega hlátur En enginn veit leyndarmálið mitt Annars vilja allir sýna mér tólið sitt Ég ríð ölllu, dýrum negrum og barni dauðu Drykkurinn í næsta erindi er rauður! Er munnur minn er orðinn fullur af tíðablóði, Og brundið útúr dela mínum líkist flóði. Skaufi minn risastóri verður aldrei þreyttur, Hmmm Gæti kannski verið að hann sé stökkbreyttur? :P...