Haha, eða það sem ég fékk einu sinni að heyra frá einbeittum og ákveðnum leikmanni: “OK, ef ég klikka á því að hætta að reykja skaltu drepa Berg (persónan hans).” Örlög Bergs voru ráðin á nokkrum dögum.

Munurinn á alvöru spunaspili og tölvuspunaspili er sá sami og munurinn á jólamáltíðinni með forrétt, rauðvínsleginni hreindýrafantasíu og eftirrétt annarsvegar og fimmtudagstilboðinu hjá McDonalds í Skeifunni hinsvegar :)

EQ er mest ávanabindandi leikurinn. Og sá tímafrekasti :) Hann er góður, engin spurning um það. Ég spila Giljabet Skellibjöllu, level 60 monk á Drinal. EQ er að verða nokkuð gamall grafískt séð en notendaviðmótið var endurbætt um daginn og er ágætt. Gallinn er allur helvítis tíminn sem fer í þetta, sérstaklega ef þú rekur eitthvert guild, en ég er með 110 daga spilaða (/scream) Það fer aðallega eftir því HVERNIG þú ætlar að spila hvaða leik þú ættir að velja. Ef þú vilt geta gert eitthvað...

Tuttifrutti 51 Doctor, Clan, Dimension 1. Myrkon 12 Crat, OT, Dimension 1. Og svo er ég með nokkra level 1-200 karaktera á Test og Worldbuilder serverunum :)

Tölvuleikir munu aldrei “taka við” af teninga-spunaspilum frekar en bíómyndir taka við af bókum eða sjónvarpsútsendingar drepi niður aðsókn að fótboltaleikjum eins og spáð var. Að spila spunaspil, lesa bók eða fara á fótboltaleik snýst um persónulega upplifun af öðru tagi. Eitt getur tekið spón úr aski annars auðvitað, en oftar en ekki, þá eru skiptin gagnkvæm og þessir hlutir styrkja hvern annan.