Það var fallegur sumardagur og Natan og Freyr voru á leiðinni á kaffihús til að hitta vini sína. ,,Natan og Rebekka sitja upp í tré, k.y.s.s.a.s.t.” sönglaði Freyr í þeim tilgangi að pirra Natan. Það tókst. ,,Geturðu aldrei haldið kjafti?” hreytti Natan út úr sér. ,,Nei, það væri tímasóun,” svaraði Freyr snúðugur. ,,Þú ert tímasóun!” gantaðist Natan. Þeir opnuðu hurðina á kaffihúsinu og skimuðu í kringum sig eftir vinum sínum. Þeir sáu hvar þeir sátu og hlömmuðu sér niður hjá þeim. Þarna...