Ég hef oft lent í því en aldrei neitt orðið úr því. Brosið, hláturinn, húmorinn og bara sést alveg geisla gleðin og sálin. Get ekki beint lýst því. Mér leiðist samt hrikalega þegar dömurnar nota gervihlátur. Það er ansi mikill mínus í minni bók. Ef það var ekki fyndið þá er skárra að hlæja ekki en að gera sér það upp finnst mér.