Komið þið sæl! Mig langar að segja ykkur frá einu sem hneykslar mig stórlega. Þannig er að ég vinn í verslun þar sem meðal annars tóbak er selt. Svo koma tvær mæðgur saman og tilgangurinn með þessari viðkomu þeirra í verslunina er að kaupa sígarettur handa dótturinni, sem er varla mikið eldri en sextán ára. Svo kaupir mamman bara pakka handa stelpunni eins og það sé alveg sjálfsagt mál. Mér finnst það svo óþroskað að gera svona hluti og það fyrir framan almenning. Það er ekki einu sinni...

Þessi bið virðist ekki Ætla að enda, Frá mér nú ástinni Vil ég henda. Ég legg ekki í Að bíða og vona, Af hverju þarf þetta Að vera svona? Með tárvotum augum Leggst ég á bæn, Ég bið mína Sól Að vera mér væn. Lát okkar varir Mætast í nótt, Svo hjarta mitt hvílist, Svo sofi ég rótt. - - - - Gyðjan frelsar hjarta mitt, Hún gefur mér þá trú, Að andar okkar beggja Myndi sterka brú; Brú á milli mín og þín, Brú með stoðum veggja, Brú sem tengir hjörtu tvö Og heimili sálna tveggja. - - - - Myrkrið...

There is no pain, There is no love, No feelings to be found. Nothing seen But streams of blood And darkness all around. A tender voice, A voice so sweet, Trying to be heard. Two eyes that stare, Two eyes they meet, Is somebody there? A reaching hand, A hand that shakes, Draws pictures in the air. It feels the touch Of fingers five, Sombody is near.

Hæ hæ, ég er algjör byrjandi í ljóðagerð og mig langaði að fá álit annarra á fyrsta ljóðinu mínu þar sem ég virkilega hugsaði um að nota myndmál og svoleiðis. Hér kemur það svo… Draumur Ef ég gæti gert hvað sem ég vildi, hlypi ég á ströndum ástarinnar, synti í lindum heiðarleikans, flygi á vængjum frelsisins og andaði að mér lofti hárra tryggðafjalla. Svo legðist ég niður á grænu engi eins og lítið þreytt lamb og léti blæinn strjúka mér blítt um vanga. Ég lygndi aftur augunum og mér birtust...