Strax í byrjun þessara árs byrja ég að finna fyrir verkjum í kviðnum og var búin að vera kastandi upp mánuði áður, ég ákvað að taka prúfu og hún var jákvæð, ég komst því af því að ég væri ólétt. Ég var búin að gefa upp von á því að geta orðið ólétt. Ég var búin að horfa á allar vínkonur mínar fæða, verða mæður og hélt ég myndi aldrei finna þá tilfinningu. Þegar ég sá prúfuna fannst mér allur heimurinn vera gefa mér besta tækifæri í lífi mínu, ég myndi gera hvað sem er að koma þessubarni til...

Ég á ein litin Kött sem verður 1 árs 23 nóvember næstkomandi, svakalega falleg Norskur Skógarköttur, mjög litrík og sniðug og hún heitir Skvíza. En á heimilinu eru 2 aðrir kettir. Annar sem er búin að vera síðan Skvíza var 5 mánaða og eigandinn er frændi kærasta míns sem býr hjá okkur, hann heitir Lupus Thunderballs og var skirður eftir uppahalds personu félaga okkar sem dó mai síðastliðinn, blessuð sé mining hans en eigandi kallar hann samt Lúlli svo það sé auðveldara hann er alveg...

Ég hef átt mörg dýr yfir ævina, hesta, kindur, kettir og hunda en engin þeirra jafnaðist á við þennan litla hvolp sem ég ætla hér að segja frá. Ég frétti það árið 2002 að við værum að fá okkur hvolp, ég hafði ekki mátt eiga dýr lengi þó ég hafi fengið smá leyfi fyrir hamstri ef hann yrði ekki fyrir pabba mínum. En allavega við fórum ein daginn upp í sveit og litli bróðir minn átti að fá að velja hund og nafn, við komum inn og sáum þar nokkra hvolpa labbandi um allt, þetta voru al íslenskir...