Meh, held það þarf ekkert endilega að vera neitt að þér. Margir sem hafa lent í einelti, misjafnt hve mikið samt. Ég er frekar ‘antisocial’ sjálf, og tala geðveikt ruglandi, alltaf að gleyma orð og fokka upp setningum. Sem er eitthvað sem ég er vön. Mér er samt sama um það, það stöðvar ekki mig í að tala við fólk. En, ég er með húmor, sem ég held sé hlutur sem save-ar mig. Hvernig brandara varstu að segja ‘Kúka’ og vin hanns? Getur verið að þeir voru ekkert svaka funneh, u know.