Ég veit um fólk sem hefur komist í hann krappan á því að fikta með andaglas. Ekki líkamlega endilega, heldur andlega. T.d. hefur fólk lent í því að andinn lýsir því yfir að hann ætli að drepa það. Það eitt hefur tekið fólk á taugum. Fyrir nokkrum árum lennti vinur minn einmitt í þessu. Hann er enn þann dag í dag lifandi en á tímabili þá gat hann aldrei verið einn, hvort sem var kveikt eða slökt ljós. Hann þorði heldur varla að sofa. Það getur verið virkilega gaman í andaglasi en maður þarf...