Já við lifum aðeins einu sinni. Þess vegna ættum við ekki að láta einhverja kristna siðferðiskennd hafa áhrif á allt sem við gerum. Fegurðin við lífið sjálft eru andstæðurnar, syndir og dyggðir, ást og hatur, hlátur og grátur. Það getur enginn framfylgt þessum “kristna boðskap”, bara að elska, bara að vera góður, bara að hjálpa… við þurfum alltaf líka að hata, vera vondur og eyðileggja fyrir öðrum. Þegar einum gengur vel gengur hinum illa, þegar einn verður ríkari, verður einhver annar...