Eitt af einkennum alvöru meistaraverka er að þau standast tímans tönn. Þau innihalda eiginleika sem gera það verkum að hægt er að njóta þeirra aftur og aftur. Þú verður ekki þreyttur á þeim, þau koma þér á óvart í margbreytileika sínum eða einfeldni. Eins og verk Michaelangelo eða Picasso Sama verður ekki sagt um megnið af Jólabókaruslinu, sem reynt er að pretta inná íslenska neytendur með öllum brögðum. Enda skjótefnginn miljónagróði. Dæmið gengur bara út á að ljúga alla fulla á sem...

Það er útgefið allt of mikið af bókum á Íslandi. Það vita allir. En gróðinn í jólabókabransanum er slíkur að það borgar sig að hella hvaða rusli sem er í neytendur og sleikja upp væntanlega kaupendur með frösum á borð við “Þessi bók á að vera til á hverju menningarheimili.” Allir íslenskir rithöfundar, góðir og slæmir, vita að það er til hafsjór af lélegum íslenskum bókum. Og þá tek ég ekki með auglýsingapjésa á borð við æviminningar Þráins Bertelssonar og Sverris Hermanssonar, þar sem...

Þessa dagana hellist yfir okkur auglýsingaáróður bókaforlaganna, þar sem í hönd fer upphitun fyrir vitleysu ársins, jólabókavertíðina. Allt eru þetta “…tímamótaverk, sem lesendur hafa beðið eftir með óþreyju” og þar fram eftir götunum. Svo taka fjölmiðlar gjarnan undir bullið, enda miklir peningar í spilinu. Þeir fjölmiðlar sem leyfa sér hlutlausan dóm á einhverja bókina, fá einfaldlega engar auglýsingar. Svo einfalt er það. Hins vegar er græðgi forlagana orðin slík að þau leyfa sér að...

Íslenskir bókagagnrýnendur eru þeir einu sem í raun eru löngu búnir að ákveða hvernig bók er áður en þeir lesa hana. Engu að síður segjast þeir vaka alltaf alla nóttina til að klára hana og skrifa svo einhverjar greinar á “vá-mar” trippi í Moggann eða Fréttablaðið. Þeir á Fréttablaðinu kunna sér ekkert hóf í þessu, þeir verða einfaldlega að oflofa allt Jólabókaruslið, sérstaklega það sem kemur frá Mál og Menningu og JPV-útgáfunni. Forlögin eru fljót að senda pakka með öllum bókunum til...

Eitt er nú græðgin í Jólabókaruglinu. Allir græða 100% ef bók er ,,bara“ seld fyrir 2.000 krónur, en það er auðvitað ekki nóg eins og þeir segja í Kaupþingi. Betra að byrja í 4-5000, og svo lækka ef svínin (les neytendur) byrja að kvarta. Þegar bókaútgefendum er bent á að það kosti bara 300 kall að prenta bók, byrja þeir að grenja um yfirbyggingu og auglýsingakostnað. En neytendur hafa ekki beðið bókaútgáfur landsins um tveggja mánaða heilaþvott í formi beinna og óbeinna auglýsinga. Eða...