Guðmundur, sem hafði nýútskrifast úr Háskóla íslands gekk sæll og glaður um götur Reykjavíkur þegar hann kom auga á afskaplega bjánalega lopapeysu sem hafði verið skilin eftir á bekk. Guðmundur tók flíspeysuna og ætlaði að tæma vasana en ætli hann hafi bara ekki klínt hendinni í útrunnið hrásalat sem leyndist í botninum á flíspeysunni, en nei, þá var það bara gul hæna. En guð minn góður hvað hún var góð á bragðið. Má bjóða þér sinnep kæra mey? Spyr kona hinu megin við götuna. Guðmundur...