,,Gærkvöldið var þrusumagnað, held ég" hugsaði ég eitt andartak er ég opnaði augun. Hélt enn ég væri dauður, sá ekki sénsinn á að hreyfa nokkurn skapaðann, lamaðann líkamspart fyrr en ég fattaði: ég var bara þorskþunnur og rotin kartafla. En furðulegt.. ég vissi ekki ég ætti sófa Aldrei fyrr í sögu mannkyns á Íslandi, í þessum sófa sem ég á ekki, hefur nokkur maður nokkurntímann fyrr upplifað aðra eins þrusumagnaða þynnku. Ég stökk út úr sófanum, hrundi í gólfið því þar átti ég heima, sá...