Ég vaknaði snemma eins og venjulega, þó ekki viljandi. Það sem raskaði ró minni var hóstakast nágrannans sem virkaði eins og óbugandi vekjaraklukka á hverjum morgni. Þetta var búið að ganga of lengi, eilíft vakin fyrir allar aldir vegna þess að einhver þarna hinu megin er að hósta upp heymæðinni með tilheyrandi látum. Vildi óska að hann Jón myndi kveikja á perunni og gera eitthvað í þessu, er ekki óþarfi að láta greyið kveljast svona endalaust. Nær að hjálpa henni bara yfir um, hún er hvort...