Myrkur. Eins og ólgandi sjór, eins og æðandi vindur þú fórst mér frá, sem stjarna i morgni ég er sem eitt spurningarmerki því þú ferð svo fljótt og get ég því ei jafnað mig skjótt enn ég veit þú á himnum ert en ávalt ég skal þig muna sem eldur i sinu, sem alda i sjó, Von i hjarta mér skalt þú nú segja mér um hvað lífið er því ég mun alltaf á þig hlusta Taktu því á mér mark sem vinur og stuðningur. þú ert mín stjarna á himnum og þessir endalausu dagar eru tileinkaðir þér mín vonlausa tilraun...